ΛΙΒΥΚΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ

Εξαφνα η δημοσιογραφία στην Ελλάδα πήρε τα πάνω της.Απο εκεί που είχαμε σταματήσει να εμπιστευόμαστε ακόμη και το δελτίο καιρού,τώρα καθόμαστε και καταπίνουμε οτι μας μεταδίδουν οι ανταποκριτές.Πρέπει να εμπιστευτώ την ενημέρωση μου, σ έναν επαγγελματία απεσταλμένο στην Αίγυπτο ή στη Λιβύη, που ενδεχομένως να αναπαύεται στο μπάρ ενός ξενοδοχείου και περιγράφει τηλεφωνικά και πάντα δραματικά οτι βλέπει να μεταδίδεται απο την τοπική τηλεόραση.Οι ίδιοι που μας παρουσίαζαν την Αίγυπτο σαν πρότυπο δημοκρατίας, (όπως οι Αμερικάνοι) τώρα μας αναλύουν τους λόγους που οδήγησαν το λαό στην εξέγερση...Μπούρδα και σαχλαμάρα επι το πλείστον και προσεγγίσεις "στο γόνατο".Ανάθεμα κι αν έχει καταλάβει κανείς τι γίνεται.Αχταρμάς με τη τηλεοπτική "σπαρταριστή" και καναπετζίδικη λογική, πάντα παρούσα.Face book,νεολαία,καλλιτέχνες,εμιγκρέδες που ξαφνικά αγανάκτησαν.Εικόνες που θυμίζουν φρενταστερική αλλαγή σε σκηνικό θεάτρου.Κοιμηθήκαμε Κανταφικοί,ξυπνήσαμε επαναστάτες.
Ορισμένοι ορθά θυμήθηκαν επι της ευκαιρίας και τη μαυρη μουζαχεντινική Β' Παπανδρεική περίοδο με γιάσερ, καντάφι και Βαλέσα.
Οι ίδιοι θα έπρεπε να δούν και τη Μπερλουσκονική Ιταλία, που δοξάζει σαν θεότητα εδω και 10 χρόνια ολόκληρη τη Κανταφική οικογένεια.Επισκέψεις,ομιλίες,μοντέλα,χαβαλές με το Σίλβιο,σείχικη και σινετσιταδικη γκλαμουριά μαζί.
Η ορθότερη τοποθέτηση για το ζήτημα δόθηκε απο το Φιντέλ που όπως είπε "πρέπει να περιμένουμε για να δούμε"-"έχουμε μονόπλευρη ενημέρωση για τα γεγονότα"-"υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα που επιθυμούν την πτώση καντάφι",Αν μου επιτρέπετε εμπιστεύομαι περισσότερο το Φιντέλ απο οποιονδήποτε Ελληνα αναλυτή-(Κάκια Αναλυτή).
Δηλώνω ευθέως, αδυναμία ερμηνείας των γεγονότων, με γνώμονα τα δυτικά κοινωνιολογικά εργαλεία ανάλυσης.Αλλα επίσης πιστεύω,απ όλα αυτά που μ έχουν διδάξει Π.Χ ο Μπιρσίμ ο Βλαχοδημητρόπουλος και πολλοί άλλοι, οτι οι χθεσινές εικόνες στο κέντρο της Αθήνας,θα μπορούσαν να σκηνοθετηθούν και να παρουσιαστούν σαν επανάσταση τύπου Τυνησίας.

Σας παραδίδω τον αγαπημένο μας Λευτεράκη, στο αγαπημένο του στέκι του να μελετά τις αποδόσεις για τους αγώνες του σαββατοκύριακου.

ΘΕΑΤΡΟΦΙΛΟΙ

Σοκαρίστηκαν οι αθλητικοί συντάκτες με την επίθεση των πενήντα σκχούλ-ιγκανς στο θέατρο τέχνης.
Λές κ έχει πάει ποτέ αθλητικογράφος σε θεατρική παράσταση του "τέχνης".Απο σεφερλή μέχρι Περοκέ, έχουν φθάσει οι άνθρωποι,δεν χρειάζεται να το πολυσυζητάμε το θέμα.Φαίνονται αυτά απο το επίπεδο των εφημερίδων και των ραδιοφώνων που όζουν απο βαρβατίλα,ουίσκι και φραπέ σε πλαστικό.
Ήθελα να ξερα τι θα έκανε ο Κάρολος Κούν αν ζούσε και έβλεπε που "το πάνε" αυτοί που βόσκουν άτσαλα στο ιστορικό του θέατρο.
Αν ζούσε ο Κούν,προφανώς θα είχε καβαλήσει κι αυτός ένα παπί και θα είχε επιτεθεί σ αυτούς που ερήμην του ιδίου,φροντίζουν να ανεβάζουν αυτά τα εκτρώματα και τις πιασάρικες νεοελληνικές παπαριές, φθηνορομάντζα με τηλεοπτικές μου...ρες και γυμνά μπούτια σε έναν χώρο που απ΄οτι θυμάμαι, ειδικευόταν στο αρχαίο δράμα.Ας μην πούμε και για τους ηθοποιούς της παράστασης,που άλλες εποχές δεν θα περνούσαν ούτε απ έξω απο το χώρο.Αλλα όταν λείπει ο γάτος χορεύουν τα ποντίκια και οι Καπελώνηδες-θεατρώνηδες...
Εχουν πέσει γιαούρτια,γιούχες, καρπαζιές και ξύλο ακόμη και σε όπερες, στη σκάλα του Μιλάνου,παντού-για τη Επίδαυρο δεν το κουβεντιάζω- καιρό τώρα έχει βεβηλωθεί απο την τσοκαραρία των Αθηνών.
Ο Μάνος Χατζηδάκης είχε πεί πολύ παλιοτερα: "το λαικό χιούμορ διασώζεται πια μόνο στα γήπεδα".Και η επίθεση αυτή στο θεατρικό σταθμό 13, είχε χιούμορ.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΝ

Διάβαζα μια μέρα σε τοπική εφημερίδα για έναν επιστημονικό "θρίαμβο" του πολυτεχνείου Κρήτης.Σε κάποιον ευρωπαικό διαγωνισμό,φοιτητές κέρδισαν-λέει-βραβείο, επειδή παρουσίασαν κάτι ρομποτάκια που έπαιζαν ποδόσφαιρο.
Φοιτητές του πολυτεχνείου Κρήτης-προσέξτε- όχι του ΜΙΤ...Εμβρόντητη η εκεί,τοπική κοινότητα που ασχολείται και βιοπορίζεται με την κ(χ)τηνοτροφία τον τουρισμό,το λάδι και τα πορτοκάλια διαβάζει για κάτι τυπάκια που μεσ το κουκούλι τους, ασχολούνται με ερευνητικά προγράμματα "φεύγα" σαν αυτά που διαβάζεις στον Ασίμοφ και στο Δικαστή Ντρεντ.
Απο δω η κοινωνία μας και η οικονομία και απο εδώ τα πανεπιστήμια μας.Διαφορετικά κι αντίπαλα στρατόπεδα.


Είναι σαφές οτι ούτε η Άννα, ούτε η κυβέρνηση ΓΑΠ, συνιστούν τη ντρήμ τημ των μεταρρυθμιστικών, "περεστροικών" ονείρων, ενός λαού στο χείλος της αβεβαιότητας.Αλλα όταν τα χεις κάνει τόσο ρημαδιό, στο τέλος νομοτελειακά, έρχεται πάντα μια Άννα.Κατα το "ενας λοχίας να μας σώσει".Και βέβαια-τώρα ειδικά- δεν πρόκειται να εισακουστούν τα πρυτανικά και φοιτητικά, συγκινητικά διαμαντάκια που ακούγαμε στην αρχή με ρομαντισμό,έπειτα με υπομονή και στο τέλος με χριστοπαναγίες.
Ούτε που νοιάζεται κανείς τριγύρω, για τις εξαγγελίες της Διαμαντοπούλου,που σ άλλες εποχές θα σήκωναν επαναστάσεις.Και φοιτητική κάρτα εισόδου ηλεκτρονική και πρυτάνεις αυτόνομοι και σύνδεση παραγωγής-οικονομίας και εκπαίδευσης, εταιρείες,επιτροπές φρούρησης.Για κάποιο λόγο,το ελληνικό πανεπιστήμιο,μου θυμίζει τα "ΞΕΝΙΑ",την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ κι αλλα πολλά.Αφού ξόφλησαν,αράχνιασαν και έβγαλαν βρύα και λειχήνες, στο τέλος απαλλοτριώθηκαν ανάποδα και όλοι έμειναν ικανοποιημένοι.

Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες φωνές που εμμένουν...Και τροτσκιστικά να κοιτάξω το εκπαιδευτικό ζήτημα, καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα.Δεν βλέπω κανέναν Μάη του 68 μπροστά μου,ούτε κανα Νοέμβρη του 73.Και δεν βλέπω γιατί κι η αριστερά να περιθάλπτει 1000 πιτσιρίκια ,αριστεροφοιτητές που σε δέκα χρόνια θα γίνουν ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ ούτως ή άλλως.
Καρφί δεν μου καίγεται επιπλέον για τις ελευθερίες που χάνονται,για τα άσυλα για τους ραδιοσταθμούς και τα ΙΝΤΙΜΗΝΤΙΑ.Σιγά που θα κλάψω το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και τη ζωντάνια, που χάρισε στο λαικό κίνημα όλα αυτά τα χρόνια.Φωνές,μελόδραμα,αγωνία για την Παλαιστίνη κατάληψη για τη Ταυλάνδη,επανάσταση απο τη Σόλωνος και Σίνα εώς τη γωνιά Σόλωνος και Ιπποκράτους.Πατέρα στείλε φράγκα.Το σεργιάνισμα στο κόσμο ήταν δυο μέτρα γής...