“NOMOI” ΤΑΞΙΣ ΗΘΙΚΕΣ

 

DISCLAIMER 1

Μετά από δεκαπενταετή απρόσκοπτη(!) παρουσία στο διαδίκτυο, γνωρίζω πολύ καλά ότι γίνονται παρεξηγήσεις και "εξάπτονται" τα πάθη ευκολότερα και με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι στην πραγματική ζωή (για το θέμα αυτό υπάρχει ολόκληρη παραφιλολογία και με θεωρίες όπως ο Νόμος του Godwin κλπ). Για αυτό και έχει νόημα να τηρούμε κάποιους κανόνες, το λεγόμενο Netiquette, πέστε τους και savoir vivre, όσο σχολαστικοί και αστείοι μας φαίνονται, για να περνάμε καλά και να μην χαλάμε τις καρδιές μας, έτσι βούι?

DISCLAIMER 2

Σε αυτά τα πλαίσια, σπεύδω να διευκρινίσω ότι ό,τι θα πω παρακάτω, δεν έχει ισχύ διατάγματος ή φετφά (αν και πολύ θα ήθελα να είχε), ούτε υποστηρίζω ότι στην ανάλυση που κάνω δεν μου διαφεύγουν κάποιοι παράγοντες. Είναι οι απόψεις μου και αν θέλετε τις λαμβάνετε υπόψη, αν δεν θέλετε όπως έχω ξαναπεί, έχω και άλλες.

ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ

Ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ, έθεσε ως βασικούς κανόνες για την επιλογή θεματολογίας στα «πολιτικά» blogs (τους συνιστώ ανεπιφύλακτα), τα “Don’t beat a dead horse” και “Don’t ride the hobby horse” , εγώ δε, θα προσέθετα και έναν τρίτο πολύ σημαντικό, το «Don’t ride the White Horse». Θα ήθελα ωστόσο, καταστρατηγώντας και τους τρεις παραπάνω κανόνες, να πάρω το λόγο επί προσωπικού και επί του Προσωπικού. Παρακαλώ, παρακάτω:

Ας ξεκινήσω πρώτα από τους Συνεργάτες, όχι βοήθεια:

Trueman: Ρε συ Τούρμπαν, είναι το τρίτο ή τέταρτο κείμενό σου στη σειρά που ουσιαστικά επαναλαμβάνεις τα ίδιο πράγματα. Επίσης ο τρόπος με τον οποίον εκφράζεις τις απόψεις σου αποπνέει, επίτρεψέ μου να πω, μια μιζέρια και μια γκρίνια καθαρά ελληνική-ανατολίτικη. Ωστόσο ομολογώ, ότι και εγώ αναγνωρίζω στον εαυτό μου πολλά ανατολίτικα χαρακτηριστικά, αν αυτό σημαίνει κάτι, καθώς και ότι είμαι μεγάλος φαν των ιστοριών του πιο μεγάλου ανατολίτη λαϊκού φιλόσοφου, Χότζα.

Παρεμπιπτόντως, μιας και αναφέρθηκε το όνομά του τις προάλλες, στο σημερινό του άρθρο ο Κασιμάτης στο Βήμα κάνει μια εκπληκτικής συλλήψεως παρομοίωση της κοινής αγροτικής πολιτικής με αυτό που ονομάζουμε "στανταράκι" (βέβαια αυτά τα ξέρουν μόνο τα σέξι αγόρια όπως ο Βούης, εμείς που τέτοια τύχη). Με μια κουβέντα, τα λέει όλα, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Με αυτό στο μυαλό, σου λέω ότι νομίζω ότι οι σωστές σε γενικές γραμμές απόψεις σου, θα πρέπει να σερβίρονται σε πιο ελκυστικό πακέτο.

Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ δεδομένο ότι όλοι οι συμμετέχοντες στο blog, σε γενικές γραμμές συμφωνούν για το ελαττωματικό πολιτικό μας σύστημα, ως ένα σημείο και για τον ελαττωματικό χαρακτήρα μας ως λαού. Το χωνέψαμε αυτό ρε μάγκα, το εμπεδώσαμε. Ομοίως καταλάβαμε ότι οι καλύτεροι θεωρούναι από τον vapsomallia οι (και κραγμένες αδελφές κατά τον Σμήναρχο Rudel) άγγλοι, από το Βάρσο οι ναζιστές και ο διάσημος καθηγητής Crap-Meister, και από τον Βούη οι κομμουνιστές, ο Λουμούμπα και ο Πολ-Ποτ κοκ κοκ. Καιρός να πάμε παρακάτω, που λέει και ο βάρδος της νεοπλουτοπασοκικής τάξης και διάδοχος του Γιώργου Νταλάρα (παράξενο που δεν συμμετέχει και αυτός στο μπλογκ) Αντώνης Ρέμος...

The Artist formerly known as Karaiskos, currently known as "Ξυπνάς μέσα μου το Βούι": Τώρα τι να πω για σένανε ρε μαγκίτη. Τα λόγια είναι περιττά. Καταρχάς είσαι μάστορας του argumentum ad hominem (στο λέω έτσι γιατί υποψιάζομαι ότι είσαι τριτοδεσμίτης) και συνεχής επιβεβαίωση του Νόμου του Godwin, πασπαλισμένα με ύβρεις και άναρθρες κραυγές. Στην αρχή, που λες, ήσουν τσαχπίνης και με άρεσες πολύ. Μετά πήρες το ρόλο σου πολύ στα σοβαρά και σε έπιασε ο επαναστατικός οίστρος άντρα θέλω τώρα τόνε θέλω. Αμάν πια με την επανάσταση εσύ και ο Αλέκος, δηλαδή Ημαρτον ρε ή μάλλον Χου ρε!

Kyuss: Νoμίζω ότι επειδή αυτό μάλλον είναι ολλανδικό, όπως πχ ο αγαπημένος επιθετικός της Liverpool, Dirk Kyut, μεταφράζεται στα ελληνικά ως κούης, όπως λέμε Ντίνος Κούης. Δηλαδή, Ντίνο, Ντίνο είσαι εδώ?

Πάμε τώρα στους τακτικούς σχολιαστές μας:

Βάρσος: Εσύ κύριε λοχαγέ-ζαχαροπλάστη-Πρέκα, κατά τη γνώμη μου, υποπίπτεις στο blogging αμάρτημα του Fisking, με μια ιδέα αλαζονείας στον τρόπο έκφρασης. Μου δίνεις εντύπωση ανθρώπου με ακλόνητες βεβαιότητες, και όπως έχω πει και αλλού, απλές (ξε)παστρικές λύσεις για πολύπλοκα προβλήματα που "ταλανίζουν" την ανθρωπότητα για πολλούς αιώνες. Επίσης, δεν αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω, όλα τα σφάζεις και όλα τα μαχαιρώνεις, χρησιμοποιώντας μια τρόπον τινά Προκρούστεια κλίνη για να τα φέρεις όλα στα μέτρα της ιδεολογίας σου, που από ότι φαίνεται, και σε αυτό μοιάζεις με τον Καραίσκο, αποτελεί για σένα δογματική αλήθεια, και μάλλον εξ' αποκαλύψεως, αφού δεν έχει δοκιμαστεί επί της ουσίας επί μακρόν πουθενά, εξόν από ένα μικρό διάστημα στη γερμανία, που από ότι φαίνεται το έχεις εξιδανικεύσει (βλ. video clip του προφίλ σου).

Ένα άλλο γεγονός το οποίο επίσης με χαλάει, είναι το ad nauseam name dropping διαφόρων φιλοσόφων και φιλοσοφιών, σχετικών ή ασχέτων, ίδιον του κλασσικού έλληνα ξερόλα, στο οποίο και οι δυο σας επιδίδεστε (εσύ και ο Ντίνος Βούης δηλαδή), αραδιάζοντας ονόματα και θεωρίες, στα οποία μπορεί να έχετε εμβαθύνει ή μπορεί και όχι, (δεν μπορώ να το ξέρω), και που πολλές φορές χρησιμοποιούνται για κατασκευή και επικόλληση ετικετών-χαρακτηρισμών για “flaming” του αντιπάλου, με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούντο από τους κομμουνιστές circa εποχής δικών Μόσχας. Δηλαδή είσαι βυζαντινιστής, όχι είσαι σταχανοβιτιστής όχι είσαι...κοκ κοκ. Εγώ και για τους δυο σας έχω να πω ότι είσαστε Αλεφαντιστές-Ζουγανελιστές, αλλά μου αρέσει που εκφράζεστε με παπαρρησία.

Τέλος, θεωρώ Λοχαγέ Ριζόγαλέ μου, ότι είσαι η ζωντανή απόδειξη του νόμου του Godwin από την ανάποδη.

Vapsomallias: O εν λόγω κύριος είναι για μένα ένας πολύτιμος συνομιλητής, αν μη τι άλλο, λόγω του ότι είναι από τους ελάχιστους (και όχι μόνο ιντερνετικά) με τους οποίους μπορώ να συζητήσω ή να πάρω μια γνώμη, όπως και έχω κάνει άλλωστε, για θέματα και πρόσωπα -περιθωριακά ίσως για τους περισσότερους- που όμως εμένα με απασχολούν αρκετά, και άπτονται της βρετανικής pop culture. Από εκεί και πέρα, από όσα έχω καταλάβει, πρόκειται για έναν φιλελεύθερο, σε πολλά σημεία με παλαιοσυντηρητικές απόψεις, (κάτι σαν έναν μικρό PJ O’ Rourke δηλαδή). Με δυο λόγια σωστός ο παίκτης.

Hans Ulrich Rudel: Είναι ένα πρόσωπο το οποίο βαθύτατα εκτιμώ, ένας ήρωας πολέμου, καθ' όλα αξιοσέβαστος, τον οποίο θα ήθελα να παρακαλέσω να αυξήσει τη συχνότητα των παρεμβάσεών του.

ΚΛΑΣΟΜΠΑΝΙΑΣ: Εδώ πρέπει να πω, ότι χαίρομαι που εμφανίστηκε και άλλος αριστερός στο ιστολόγιο για να μην αισθάνεται μοναξιά ο φίλος μας.

Barry White: Ποιός είμαι εγώ που θα μιλήσω για τον μέγιστο Barry? Σε ευχαριστούμε Barry για τη συμμετοχή σου στο χαζομπλόγκ μας, πρώτον γιατί με την παρουσία σου δίνεις ελπίδα σε όλους μας, καθώς αποδεικνύεις ότι υπάρχει μετά θάνατον ζωή, και δεύτερον γιατί η εμφάνισή σου στο blog απετέλεσε αφορμή για τη διατύπωση του Πρώτου Νόμου του Marwood, που παραθέτω ευθύς αμέσως, εις την αγγλική βεβαίως για να αποκτήσει και παγκόσμια διάσταση:

Λέγω λοιπόν:

The 1st Law of Marwood on Internet Discussions:

«As a blog discussion grows longer, the probability of the appearance of someone claiming to be Barry White, or even Barry White himself, seeking to woo or making indecent proposals to the seemingly more "serious" or as some might put it, "self important" commentators, approaches one.»

Όπως κάθε νόμος όταν πρωτοδιατυπώνεται, επιδέχεται διορθώσεων, συμπληρώσεων και Corollaries. Περιμένω τα δικά σας.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Godwin's Law: As a Usenet discussion grows longer, the probability of a comparison involving Nazis or Hitler approaches one

Fisking: A point-by-point refutation of a blog entry or (especially) news story. A really stylish fisking is witty, logical, sarcastic and ruthlessly factual; flaming or handwaving is considered poor form.