ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΙΛΕ

Θυμαμαι καλα ,οτι τα τελευταια 20 χρονια, το ποσοστό των ελλήνων που ζούν κατω απο τα ορια της φτώχειας με βαση το εκκαθαριστικό τους-γιατι ετσι μετριεται η φτωχεια στην ελλαδα- ειναι καρφωμενο στο 25-30% ακατέβατα.Αντε να το χωνεψεις αυτο το νουμερο, αφου ακομη και τα πρωτα ονοματα της πίστας ,δηλωνουν ξεδιάντροπα εισοδημα 5-6 χιλιάρικα . Ακόμη και την εποχη του Σημίτη, που ειχαμε αναπτυξη τριφασική.Ακόμη και εκείνη την εποχή, τα κανάλια ο Σαραντάκος ,οι ευαγγελάτοι , ο Μαρκος κλπ γυρνοβολούσαν ολημερίς στις λαικες και μαγνητοσκοπουσαν τα γεροντακια και τις νοικοκυρουλες να βελάζουν για τις ψηλές τιμές στα φασολια , στα καρότα στο ενα και το αλλο. Ο ταδε συνταξιουχος ετων 55, απο τα φυντάνια που ευδοκιμουν στην ελλαδα ,ειχε την αξιωση να του αυξάνουν την επικουρικη ενόσω ήταν ξάπλα, αλλα παράλληλα να χαμηλώνει το κερδος ο αλλος που ξυπνά απο τα μαυρα χαραματα, για να στήσει τον πάγκο στη λαική.
Και τοτε θυμάμαι ,οπως και αλλοι 200.000 πρωην δημοσιογράφοι που κυκλοφορούσαν στην πιάτσα, οτι η αθήνα ειχε και αστεγους και πρεζόνια και τελειωμένους αλκοολικούς στα συσσιτια και στην ελεημοσύνη.Ο ενας σερβος χριστιανος, ο αλλος κουρδος αυτονομιστης, ο αλλος τοξικομανης νεος με κακες παρεες, ο αλλος αποφυλακισμενος.
Τωρα εχουμε καινουργια κολπα.Η ζητιανιά απεκτησε αίφνης αξιοπρεπεια και κυρος γιατι εχουμε κριση καπιταλιστική στην ελλάδα.Το συστημα καταρρέει και δεν εχουμε δουλειές. Ενω πριν ειχαμε δουλεια. Ημουν σχολικός φυλακας, ημουν υπευθυνος βεστιαριου σε τηλεοπτικο σταθμό, ημουν δημοσιογραφος, ημουν οικονομολογος, ημουν ηθοποιός.Τωρα βγαίνω και ζητιανευω ή πηγαίνω στο συσσιτιο με τα μουτρα ψηλά, γιατι είμαι θυμα της κρίσης.Εμεινα αστεγος τωρα με παπαδήμο ,πριν ημουν επιτυχημενος με χαρτοφύλακα και παπουτσια καστόρινα.
Όποτε μου εξιστορεί την βαρετη ιστορία του ο κάθε βρωμοζητουλας , αντηχούν μηχανιστικά στα αυτάκια μου τα παμψηφει ποσοστα των καθεστωτικών κομματων και το νουμερο του δημόσιου χρέους.Δεν μου το βγαζεις απο το μυαλο ,οτι αυτός που εχω απέναντι μου με το χερι απλωμενο, κάποια στιγμή στο παρελθόν, πηγε σε μια παπανδρεοκαραμανλικη συγκεντρωση, πεταξε ανθη στην πίστα, εκποιησε το βιος του για την πρέζα, χαβαλέδιαζε πάντως την ωρα που οι αλλοι ξυπνουσαν πρωινιατικα ,για να πάνε στη δουλεια.
Ας προσεχαμε λοιπον εθνικά να μην σκορπούσαμε τα δανεικα μας φράγκα στα μπουζουκτσιδικα και στα ρουχα , να ξεσουρώσουμε και να αναλογιστούμε την ομοούσια μαλακια μας και οτι ξοδεψαμε τους παραδες ασκοπα.