Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

ΤΟ ΓΥΡΙΣΑ , ΨΗΦΙΖΩ ΣΥΡΙΖΑ


Το ευρύ μέτωπο της δεξιάς που ετοιμάζεται με βίαιους γάμους- "αφόρητους στην όψη" που έλεγε και στον Οιδίποδα, γάμους συνοικεσιακούς και με πεθερικά επιχειρηματίες ,σίγουρα μας επιφυλάσσει καλύτερες , ακόμη καλύτερες ημέρες φοροδιαφυγής και αλχημειών με ένα ζητούμενο:Πως δεν θα πληρώσουμε "εμείς" οι παρασιτικοί μονοπωλιακοί "επιχειρηματιες" και η παρέα μας το μνημόνιο ."Εμεις", η κυρά Ολγα , η ΟΝΝΕΔ και η λοιπή συμφορά να ζούμε με όρους 2005 και τα λοιπά θύματα να ζούν με τους γνωστούς όρους-ορούς του 2012 ,13 14 κ.ο.κ
θα σας πώ εγω την ελλάδα που ονειρεύεται η Νου δου και το ευρυ μέτωπο του Σαμαρα Μοτοροιλ , ψυχάρη , τσιμπουριών,, μαντάκων και των τραπεζών ( που απο πιστωτικά ιδρύματα έχουν γινει ιδρύματα κομματικων χρηματοδοτήσεων ημετερων και μηχανισμοί αυτοανακύκλωσης ) και των λοιπών εκσυγχρονιστικών χρεοκοπιοπαραραγωγικών δυνάμεων.Θα έλεγα κιόλας με την ευκαιρία ,οτι στην παρούσα χρόνική περίοδο, το ντόπιο κίνημα των φιλελευθέρων βρίσκεται σε τόσο σπαργανικό επίπεδο ,που μου θυμίζει κάτι οπαδούς της τέκνο το 1988 στο FUZZ στη Μαβίλη που κυκλοφορούσαν με φωτάκια σαν ούφο ή κάτι πανκς με παραμάνες στην κρητη του 1982. Δηλαδή χέστε μας μωρε ,να δούμε τι θα απογίνουμε, γιατί εδω εχουμε άλλα .
Η νεα νουδου (νεος πανιωνιος) οραματίζεται μια κοινωνία τύπου Ινδίας και μάλιστα της παλιάς Ινδίας προ παγκοσμιοποιήσης.Δηλαδή μιας κοινωνιας με κάστες , που όποιος γεννιέται κακομοιρης θα πεθαίνει κακομοίρης , ο βαρβιτσιώτης θα πεθαίνει βαρβιτσιώτης και η κοινωνική κινητικότητα θα ακινητοποιηθεί προς χάριν των ήδη διαμορφωμένων τζακιών που φοβούνται τον ανταγωνισμό και το φιλελευθερισμό όσο ο διάολος το λιβάνι, αφού εδω μιλάμε περι κληρονομικού δικαίου ηλιθιότητας. Γεννήθηκες επιστάτης θα πεθάνεις επιστάτης .Βλαξ επιστάτης αλλα επιστάτης. Θα μου πείς γιατί ακολουθεί -όσο ακολουθεί- ο λαός.Με την κρίση κατάλαβα οτι μεγάλη μερίς του πληθυσμού μας , είναι ικανοποιημένη με μια τηλεοραση , το φαγάκι και μια κυριακάτικη εκδρομήν.Ας κάνουν οι ακηδες οτι γουστάρουν και ας τρώνε όσο θέλουν .Μαλιστα για να το διατυπώσω ευθαρσώς, η Νεα δημοκρασία(σικ) εχει τέτοια σχέση με τον οικονομικό φιλελευθερισμό, όσο έχει αυτό το μπλόγκ σχέση με την επισκεψιμότητα (μουσαφιρισιμότητα) και όσο τα μπλόγκ του Παπαγιάννη με την αλήθεια.
Αυτά βέβαια είχε εντοπίσει κι ο Ανδρέας το 1981 και φρόντισε να αλλάξει τα δεδομένα και να μεταρρυθμίσει τη χώρα φλομώνοντας τους "ξεβράκωτους" με δάνεια και πετώντας παράδες απο το μπαλκόνι αλα εβίτα περόν μαντόνα. Απέναντι σε αυτήν την διαμορφούμενη αστική -νεοβασιλική θα έλεγα εγω ανασύνταξη ,μες σ αυτήν την αυχμηρότητα, μένει για τον ηδη εξουθενωμένο ή εξαθλιωμένο και προσεχώς εκμηδενισμένο λαό μας που του κατουράνε απο πάνω και του χέζουνε οι τριτοκοσμικοί το κατώφλι , μια μόνο παρηγοριά. Ο Καμμένος με τις κρεμάλες και τα δικαστήρια ,τους λιθοβολισμούς και τη Λαική τράπεζα και απο την άλλη η αιώνια γλυκειά καντάδα της αριστεράς του Τσίπρα. Η ιστορία δηλαδή που επαναλαμβάνεται σαν φάρσα.

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Σύριζα, Ειρήνη, Δημοκρατία


Χωρίς να έχουν βγεί τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα μέχρι την ώρα που γράφεται αυτή η ανάρτηση, αλλά βλέποντας αυτά που φαντάζομαι ότι βλέπουμε όλοι έκπληκτοι, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, το πλέον αστείο κόμμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής να αποτελεί δεύτερο κόμμα, καταλαβαίνει και ο πιο καλοπροαίρετος παρατηρητής το αυτονόητο: Ότι θα έπρεπε στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο να είχε κερδίσει η καταραμένη η αριστερά και να έχουμε περάσει 40 χρόνια κομμουνισμού, μόνο και μόνο για να πάψει να αγιοποιείται αυτή η ιδεολογία, η οποία από την αμιγώς κομμουνιστική της έννοια με την "απαλλοτρίωση" της ατομικής ιδιοκτησίας, έβαλε νερό στο κρασί της γιατί δεν έβρισκε ευήκοα ώτα ώσπου κατέληξε στον ΣΥΡΙΖΑ, το κατεξοχήν κόμμα της κωλοβάρας, της σαχλαμάρας και της κακής σχέσης με το σαπούνι, τον μπαρμπέρη και τον αφρό ξυρίσματος.


Το γεγονός είναι ότι με το ζόρι κάποιοι και εν προκειμένω οι Αμερικανοί, μας έσωσαν για δικούς τους λόγους από την κατάντια του κομμουνισμού, δηλαδή της ουράς στον φούρνο, των σάπιων δοντιών και της ζητιανιάς τζην παντελονιών σε δυτικούς τουρίστες, πράγμα όμως που ουδόλως επηρέασε την αριστερή  νοοτροπία  του "γίγαντα" και πανηλίθιου ελληνικού λαού, αλλά αντίθετα επιβεβαίωσε μετά από 60 και βάλε χρόνια το σοφό ρητό "ουδείς αχαριστότερος του ευεργητηθέντος". Ειδικά μάλιστα, όταν ο ευεργητηθείς δεν δύναται να αντιληφθεί την ευεργεσία που του έγινε από τότε, αλλά επιθυμεί αυτή η ευεργεσία να συνεχιστεί μέσω της παροχής δανεικών και αγύριστων χρημάτων εκ μέρους των χορηγών ει δυνατόν μέχρι την δευτέρα παρουσία, με τον ίδιο να ζητάει συγχρόνως και τα ρέστα ουρλιάζοντας για το δίκαιο του αγώνα του μεταξύ κατάποσης σαρδέλας και τσίπουρου στον καφενέ.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ με όλους τους αρχηγούς του να έδρασε πράγματι ως δούρειος ίππος της αριστεράς από το 81 και μετά εξαγοράζοντας τον κάθε μαλάκα "αριστερό" έλληνα με αεριτζίδικα λεφτά επιδοτήσεων ή δανείων, μπορεί το ΠΑΣΟΚ να υϊοθέτησε την αριστερή κούφια ρητορική των συνθημάτων τύπου "Έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ" απευθυνόμενο στο συναίσθημα του αδιαμφισβήτητα συναισθηματικού και θαυμαστή του Γιάννη Πάριου λαού , μπορεί τέλος πάντων να έκανε ότι έκανε με κύριο σκοπό να αποφευχθεί η αριστερή καθολική επικράτηση στην πολιτική ζωή, όμως η αριστερή πολιτισμική κυριαρχία απεδείχθη όχι μόνο ότι κρυβόταν βαθιά μέσα στην ψυχή του μαλάκα του Έλληνα κρυπτόμενη προσωρινά και δολίως πίσω από το ατομικό συμφέρον και την ιδιοτέλεια του κάθε γλειψιματία και παρακαλητή ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ, αλλά επίσης ότι με την πρώτη ευκαιρία ήταν έτοιμη να βγεί από την κρυψώνα της ανακουφιζόμενη ωσάν πορδή του Κώστα Μακέδου μετά από ένα καζάνι φασολάδα, προκειμένου να δείξει την βλακεία και την τεμπελιά του Έλληνα σε όλο τους το μεγαλείο.


Κι η ευκαιρία δόθηκε όταν πλέον τελείωσαν τα δανεικά και χρεοκοπήσαμε, οπότε όλος αυτός ο φαντασιακός-ουτοπικός έμετος δεν είχε νόημα να εκφραστεί σε έναν μαϊμού αριστερό απατεωνοχώρο όπως το ΠΑΣΟΚ, αλλά στον πραγματικά αριστερό μπουρδοχώρο, τον χώρο της αγάπης, της δημοκρατίας και του διορισμού στο δημόσιο, δηλαδή τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η κυριαρχία που όλοι βλέπαμε τόσα χρόνια, που λέγαμε ότι φταίει για την κατάντια μας αλλά που δεν είχαμε ένα στέρεο επιχείρημα περί ύπαρξης της γιατί κρυβότανε πίσω από υποκριτικές αριστερές καφενειακές αερολογίες που στην κάλπη μεταφράζονταν σε ψήφο στο "κεντρώο" ΠΑΣΟΚ για να γεμίζει η μπάκα, εμφανίστηκε ξαφνικά με τέτοιο εκκωφαντικό κρότο, που επισκίασε ακόμα και το γεγονός της ψήφου και της συνακόλουθης εισόδου στην Βουλή άλλων εξίσου "δυναμικών" και διανοητικά καθυστερημένων συμπατριωτών μας, όπως αυτών της Χρυσής Αυγής και των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου-Καημένου.


Αποδεικνύεται λοιπόν περίτρανα ότι όταν ένας λαός θέλει κάτι αργά ή γρήγορα θα το πάρει. Ακόμα κι αν αυτό είναι τ' αρχίδια του. Μπορεί να περάσουν 60 χρόνια μέχρι να το πάρει αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή αυτό να γίνει. Ίσως μόνο μέσα από το βίωμα μιας άθλιας πραγματικότητας εκ μέρους του, υπάρχει ελπίδα να αντιληφθεί αυτή την πραγματικότητα σε όλη της την μεγαλοπρεπή αθλιότητα. Σε έναν δίκαιο λοιπόν κόσμο, θα έπρεπε να αφεθούμε να χρεοκοπήσουμε ανεξέλεγκτα, μήπως και οι "κοινωνικοί αγωνιστές" που αποτελούν την πλειοψηφία της καημένης αυτής χώρας βάλουν μυαλό κι αρχίζουν να αγωνίζονται πραγματικά για τον επιούσιο σε κανα χωράφι με ροδακινιές, αντί να αγωνίζονται στο μέτρημα δαγκανιών στο καλαμάκι του φραπεδοπότηρου στον καφενέ. Το οποίο μυαλό θα έβαζαν φαντάζομαι, την ίδια ημέρα που θα καλούνταν να πάνε στη δουλειά με το μουλάρι αντί με το αυτοκίνητο γιατί απλά δεν θα υπήρχαν καύσιμα.




Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει λογικά κάποιος ότι αναδεικνύεται δεύτερο κόμμα, ένα αντιμνημονιακό κόμμα του οποίου ο αρχηγός έχει το πλέον γελοίο και αλαλούμ  οικονομικό πρόγραμμα, ένα κόμμα του οποίου ο αρχηγός στην κύρια προεκλογική τηλεοπτική του ομιλία έχει ως κύριο επιχείρημα  μια φαιδρή δήλωση περί "φορολόγησης των ακινήτων και καταθέσεων εξωτερικού ελληνικής ιδιοκτησίας" χωρίς να βρεθεί ούτε ένας σύμβουλος του να του πεί περί απαγόρευσης της διπλής φορολογίας, ένα κόμμα με 50 συνιστώσες-γκρουπούσκουλα που η μία διαφωνεί με την άλλη ακόμα και στο ζήτημα του τί ώρα θα κάνουν διάλειμμα για κατούρημα ή στο πώς θα πρέπει να φυσάνε την μύτη τους κατά τη διάρκεια των ατελείωτων συζητήσεών τους, ένα κόμμα που αποτελείται από εμφανώς νοητικά υστερημένους, συμπλεγματικούς  και παραληρηματικούς ανθρώπους τύπου π.χ. Γλέζου και Λαφαζάνη; Θα μου πεις ότι εδώ βγήκε ο ΓΑΠ με σύνθημα την πράσινη ανάπτυξη, στους ΣΥΡΙΖΕΣ θα κολλήσουμε τώρα; Ναι ρε θα κολλήσουμε, γιατί αποδεικνύεται ότι πρόκειται περί των ιδίων λαμπρών μυαλών που απλά άλλαξαν κι από την πράσινη ανάπτυξη τους απασχολεί πλέον η οικονομική ανάπτυξη ροζ χρώματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Επειδή όμως ο κόσμος δεν είναι δίκαιος, το πιθανότερο είναι ότι ο καραγκιόζ μπερντές που λέγεται ελληνική πολιτική σκηνή και που πλέον εκπροσωπείται σε μεγάλο βαθμό από τον ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να υπάρχει άνευ χρεοκοπίας, ενός γεγονότος δηλαδή  που θα έκοβε τις τζάμπα μαγκιές σε όλους αυτούς τους κουράδες. Τα σημάδια ήταν και είναι εμφανή: Κωλοτούμπες από τον Τσίπρα περί δραχμής, κρύψιμο του οπαδού της δραχμής Λαφαζάνη κλπ κλπ. Αν και ποτέ δεν ξέρεις πού φτάνει η βλακεία είναι η αλήθεια οπότε μπορεί και να το κλείσουμε το μαγαζί μια και καλή.



Θεωρώντας ότι η άνοδος στα προεκλογικά γκάλοπ της Χρυσής Αυγής, συσπείρωσε σε μεγάλο βαθμό τους "ευαίσθητους"-"δημοκράτες" Έλληνες ψηφοφόρους στον ΣΥΡΙΖΑ, πιθανολογώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ για να καλύψει την περί δραχμής κωλοτούμπα του αλλά και την χλαπάτσα που προφανώς θα φάει αν πάει να "επαναδιαπραγματευτεί"¨το μνημόνιο, θα εστιάσει την ρητορική του στους "καημένους" λαθρομετανάστες, ντύνοντάς την με τον μανδύα του αντιφασιστικού αγώνα ενάντια στους "νεο-ναζί" προκειμένου να συγκινήσει, να αποπροσανατολίσει  και να δημιουργήσει ενοχικό αντιρατσιστικό σύνδρομο στην ηλίθια "δημοκρατική" μάζα. Διόλου συμπτωματική και η μόνιμη παρουσίαση της αφεντομουτσουνάρας του νεανία και φερέλπιδος πολιτικού Μανώλη Γλέζου.

Το μεγαλύτερο ατύχημα δε, θα είναι η όλη ιστορία να συμπέσει με τυχόν παροχή χρημάτων από την ΕΕ λόγω της νίκης Ολάντ στην Γαλλία. Ποιος θα αντέχει να ακούει τις θριαμβολογίες Τσίπρα περί δικαίωσής του για επαναδιαπραγμάτευση όταν είναι κατανοητό ότι υπό κανονικές συνθήκες θα έπαιρνε τα παπάρια του;

Όπως και να χει, η σύγκριση του επιπέδου του ελληνικού λαού με άλλους ευρωπαϊκούς είναι αποκαρδιωτική. Πώς μπορείς να συγκρίνεις τους Έλληνες με έναν λαό όπως οι Ελβετοί που αρνήθηκαν δύο εβδομάδες παραπάνω άδεια μόνο και μόνο γιατί έχουν την λογική να αντιλαμβάνονται ότι θα φύγουν οι επιχειρήσεις από τη χώρα τους, με τους Ιρλανδούς που επέμειναν να μην ανέβει στη χώρα τους η φορολογία των επιχειρήσεων για τον ίδιο λόγο ή με τους Γερμανούς που επιμένουν σε ποσοστό άνω του 50% σε μέτρα λιτότητας; Διόλου τυχαία λοιπόν η άνοδος ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, ενός κόμματος δηλαδή με στόχο τον διορισμό όλων των Ελλήνων στο δημόσιο, την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια από όλους μας, την πίστη ότι έχει ο Θεός και ως εκ θαύματος κάτι θα γίνει και για μας και την μείωση των δαπανών της χώρας αρχής γενομένης από το σαπούνι.



"Αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει", όπως λέει κι ο "σοφός" ελληνικός λαός. Με τις υγείες μας.