Και είναι αλήθεια οτι ο ιέραξ Ιωαννίδης είχε ηδη οργανώσει συνωμοτικά και ορίσει την 25η Νοεμβρη,σαν ημέρα αποκαθήλωσης του κυρ Γιώργη, ανεξάρτητα και πολυ πριν απο την εξέγερση του Πολυτεχνείου (έχουν τεκμηριωθεί αυτά).Και στη δίκη των συνταγματαρχών ο Ανδρέας Παπανδρέου π.χ μεταξύ άλλων προσώπων κατέθεσε (βλ: τα πρακτικά της δίκης) οτι δεν έριξε η εξέγερση του Πολυτεχνείου τη χούντα, αλλα έκλεισε ο κύκλος της και το στρατιωτικό καθεστώς έπεσε μόνο αφού ολοκλήρωσε το έργο για το οποίο και επεβλήθη κ.λπ πράγματα τα οποία δεν έχουν σημασία σήμερα. Απλές διαπιστώσεις και ξαναειπωμένα αυτά.
Σήμερα τιμάται, με όλες τις τιμές που του πρέπει, επειδή έκανε το ελάχιστο ΧΡΕΟΣ του-αυτό δηλαδή που μπορούσε- ο πολίτης,ο φοιτητάκος ο άγνωστος και γνωστός εξεγερμένος και ο διαδηλωτής της ημέρας εκείνης που κατέβηκε στο κέντρο επιτέλους έπειτα απο χρόνια, ετσι, γιατί δεν έχουν δουλειά τα τάνκς κι ο στρατός στην Πατησίων και στη Στουρνάρη, για να χτυπάει την πόρτα στις 5 τα χαράματα μόνο κατα λάθος κανείς πιωμένος κι οχι η ασφάλεια, να μην υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι, για να λέει και να γράφει οιοσδήποτε ο,τι θέλει (ή ο,τι του πεί ο εκδότης) και να επιλέγεται τέλος πάντων η αρχή απο το δήμο, έστω και έτσι, ψιλοκουτσά, στραβά και ανέντιμα πολλές φορές. Λίγα είναι όλα αυτά ; Υπήρχε άλλος τρόπος αντίστασης στους εξωμότες συνταγματάρχες; Ο έτερος δρόμος που υπήρχε, ήταν αυτός που δίαλεξε ο Αλέκος Παναγούλης.
Όποιος έκατσε σπίτι του -ή θα καθόταν σπίτι του αν ζούσε- κουκουλωμένος το Νοέμβρη εκείνον(πρώτος εγω) χωρίς χαρτί απο το γιατρό και δικαιολογείται στους άλλους και κυρίως στον εαυτό του, μ'αυτά που στις ανάλογες περιπτώσεις της Ελληνικής ιστορίας , οι αιώνιοι φυγομαχοι κάθε φορά επαναλαμβάνουν για φασαρίες,κινδύνους, ΚΚΕ, αναρχικούς και ταραξίες,δεν κάνει τίποτα άλλο παρα να μηρυκάζει τις γνωστές, ντόπιες προφάσεις των δειλών και των ασήμαντων της δημοκρατίας (και της δικτατορίας).Γιατί τοτε δεν κάηκαν ουτε λεηλατήθηκαν μαγαζιά και μαγαζάκια.
Και για όποιον αναπολεί την τάξη εκείνης της εποχής και την εύρυθμη κυκλοφορία των οχημάτων στο κέντρο, σημειώνω "οτι ακόμη και η μεγαλύτερη τάξη κρύβει μια κάποια αταξία".