Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΑΝΟΗΤΕ

"



Καθε φορά που ενσκήπτει οικονομικη κρίση , κάζο και υλική μινιμαλοποιηση , έχουμε τα ίδια.
Αλλοι αρχιζουν να οργανώνονται σε ομάδες γενικού εθνικού τσαμπουκά εφ'όλης της υλης, άλλοι μαζεύονται για να ακούσουν ρήτορες της συμφοράς να αγορεύουν πάνω σε όρθια καφάσια AMSTEL , άλλοι ζωγραφίζουν σφυροδρέπανα , αλλοι αποτρελλαίνονται και μπλέκουν με τα παπαδαρια. Η κύρια μάζα του πληθυσμού παραμένει αμέτοχη. Η μεγάλη μάζα του κοσμάκη που δεν μπλέκει στα κομματα , ξέρει οτι πάντα την περιμένουν τα ίδια πάνω κάτω: Εγερση πρωινή και δουλειά, ρε είτε με πασοκ είτε με δεξιά .

Υπάρχουν και αυτοί που δεν παίρνουν χαμπάρι απο κρίσεις και θέλουν ακόμη να τρώνε αστακούς συνοδεύοντας τους με λευκό παγωμένο κρασί σε μεταλλική κολωνάτη σαμπανιέρα. Περιγράφω οτι βλέπω και ποιούς βλέπω , να κάνουν την μεγαλύτερη φασαρία στα κανάλια , εν μέσω κρίσης: Οι παγκόσμιοι ρέκορντμεν στην τεμπελχανοσύνη και τη ρέκλα ελληνες φαρμακοποιοί , οι γιατροί του ΕΣΥ και οι δικαστικοί.

Κάθε φορά που βλέπω εκπρόσωπο απο τις επαγγελματικές συντεχνίες που ομολογουμένως έφεραν τη χώρα εδω που είναι ,να διαμαρτύρεται για τη φτωχοποίηση και για την απώλεια της "αξιοπρεπειας" , αλλάζω κανάλι , σάητ , πλευρό.
"Αξιοπρέπεια" στα συντεχνιακά καλιαρντά , σημαίνει να την βγάζει η συντεχνία μου "ζαχαρη" και να πάνε να γαμηθούν όλοι οι υπόλοιποι. Αξιοπρέπεια είναι να διεκδικώ με απεργίες , δημοσιες ψηφοφορικές σχέσεις και διαπλοκές , όσα μου καπνίσει το μήνα κι ας πέφτουν ολούθε ψαλίδια και ακρίδες. Οταν ας πούμε 25 χρόνια έβλεπες εσυ αλλα κι η κουτσή μαρία, οτι το ΕΣΥ πήγαινε κατα διαόλου και με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια, μεσα σε προφανές οργιο φακελακιων, μιζας ,κομματισμού , υπερτιμολογήσεων και ράντζου, εσυ τότε είχες αξιοπρέπεια κατα τη γνώμη σου πάντα ,γιατι πληρωνόσουν τις εφημερίες στην ωρα τους. Κι ας μαρτυρούσαν οι συμπατριώτες σου φορολογούμενοι ,πουλώντας το βιός τους για μια εγχείρηση.

Το να βλέπεις τους δικαστές, να γκρινιάζουν σαν τους ΠΑΜιτες για τους μισθουλάκους τους και να κάνουν απεργιούλες σαν λιμενεργάτες , είναι ευχάριστο. Βέβαια η περαιτέρω παραμονή ενός ατόμου σε κράτηση λόγω της απεργίας τους, δεν ενοχλεί κανέναν.
Δυο κλάδοι είναι σίγουρο οτι ήξεραν , τι γινόταν τόσα χρόνια στην Ελλάδα. Οι βουλευτές και οι δικαστές. Το να βγάζεις τα περουκάκια και την τηβεννο και να παρουσιάζεσαι στον κόσμο σαν χειμαζόμενος , επειδή οι έτεροι συνωμότες σου - οι βουλευτές, σου κόβουν τους παράδες, ενώ τόσα χρόνια έριχνες πορδές στις μαυρες πολυθρονάρες πίσω απο ντοσιέδες και κάτω απο την εικόνα του Χριστού, είναι γελοίο.

Χωρίς παραγωγική διαδικασία και πλούτο , ο δικαστής θα μάθει να παίρνει το διχιλιαράκι του κι ας έχει τριάντα μεταπτυχιακά απο την Χαιδελβέργη. Αν θέλει να ζει αξιοπρεπώς κι αυτός, θα τα πάρει κάτω απο το τραπέζι τα υπόλοιπα , όπως γινόταν μεχρι τώρα κι όπως θα γίνεται πάντα.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, πρώτα βρήκαν χρυσάφι στην Αλάσκα οι χρυσοθήρες και μετά φτιάξανε δικαστήρια.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Καραϊσκου Απόβασις

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Follow twitter account @kar_nam.