Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

This side of paradise


Κάτι που μπορεί και να έχει σχέση με τις προηγούμενες αναρτήσεις: μια τηλεοπτική συζήτηση μεταξύ του απερίγραπτου από τότε Chomsky και του μεγάλου William F Buckley, που πέθανε μάλιστα και σχετικά πρόσφατα. Η συζήτηση είχε γίνει στα πλαίσια του talk show Firing Line, γύρω στα 1969. Το θέμα σε αυτό το σημείο είναι το κατά πόσο κάποιες επεμβάσεις των ΗΠΑ σε τρίτες χώρες έχουν αγαθά κίνητρα (disinterested interference) και είναι  τελικά επ' ωφελεία των πολιτών των χωρών αυτών. Μεταξύ άλλων (Βιετναμ, Δρέσδη κλπ) συζητούν και την  περίπτωση της Ελλάδας το  1947. 
Εγώ όπως καταλαβαίνετε, μέχρι πρόσφατα συμφωνούσα με τη άποψη του Buckley πάνω κάτω. Ωστόσο, τώρα τελευταία έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι μήπως θα ήταν καλύτερα να μην είχε γίνει η επέμβαση (για να μη δίνεται και το δικαίωμα στους διάφορους ψαριανούς να κλαψουρίζουν για τις νάπαλμ* κλπ), και να τους είχε παραχωρηθεί, βρε αδερφέ ένα κομμάτι της τότε επικράτειας για να κάνουν το δικό τους κράτος (προφανώς μια ομοσπονδία σε συνεργασία με μακεδόνες**, τον Χότζα, και δεν ξέρω ποιον άλλον είχαν τότε υπόψη) και να οικοδομήσουν τον παράδεισό τους, όπως θέλουν και λαχταρούν. Να γίνει και μια ανταλλαγή πληθυσμών αλα 1923 , να πάρει ο καθένας ελεύθερα και δημοκρατικά τις αποφάσεις του και απολαύσει και τις συνέπειες. Οι κορεάτες δηλαδή τι έπαθαν, χειρότερα από εμάς τα πήγαν? 
Τώρα που το σκέφτομαι δηλαδή, η πρόταση της άλλης πλευράς θα μου φαινόταν και μένα ελκυστικότερη, που να τρέχεις τώρα να αγωνίζεσαι να βγάλεις άκρη στο απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα, τις τράπεζες που σου ρουφάν το αίμα κλπ. Δε γαμιέται, λέω γω, ουσίες και οινοπνεύματα και «…οσο εχουμε τα νιάτα, νιατα νιατα, μενουμε πάντα παιδια…» που έλεγε και ο Δαλιανίδης, αυτό μόνο φτάνει. 

*Αν και τώρα που το σκέφτομαι, τι πρόβλημα έχουν με τις ναπαλμ, που άλλωστε ως γνωστόν είναι ελληνικότατη εφεύρεση. Δηλαδή, κυρία Κανέλλη και κύριε Στάθη της Ελευθεροτυπίας, θα πρέπει να είμαστε περήφανοι γιατί αφ' ενός αποδεικνύεται έτσι η συνέχεια της φυλής μέσα στους αιώνες, και αφ' ετέρου είναι η τελευταία σημαντική ελληνική πατέντα από τότε, με την εξαίρεση ίσως του φραπέ.

**όπου μακεδόνες εννοώ όλους, και τους αληθινούς και τους ψεύτικους, καθώς είναι μια περίπτωση όπως ο
IRA, θα πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη σελίδα στη Wikipedia με List of Macedonias (χα).

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο μεγάλος Bill Buckley... Τεράστια μορφή - με το National Review έδινε τη μάχη εναντίον των "κουλτουριάρηδων". Τώρα η Αμερική βρίσκεται στα χέρια των Hitchens (του Christopher - όχι, δυστυχώς, του Peter), Chomsky και των ομοίων τους...

Ανώνυμος είπε...

Τι ελεεινός αυτός ο Hitchens. Αλλά υπάρχουν και οι χειρότεροι, Kristol, Podhoretz (πατέρες και γιοί) Frum, Perle και οι σχετικοί, όλοι τους πρώην(?) τροτσκιστές που είδαν το φώς του νεοσυντηρητισμού(και μπήκαν. κατά τη γνώμη μου εκμεταλλεύτηκαν την απλοικότητα και αφέλεια του W και εν πολλοίς ευθύνονται για το γενικότερο χάλι αυτή τη στιγμή με τις υποθέσεις τις αμερικής/

Ανώνυμος είπε...

αλλά και ο Ομπάμα δε μας τα λέει καλά...